ερχεται συχνα τα βραδια
λιγο πριν κοιμηθω
σ' αυτο το μεταιχμιο πεζης πραγματικοτητας κι ονειρου
εκει που το σωμα γινεται λιγα κιλα ελαφρυτερο
και καπως αιωρειται πανω απ' το στρωμα
εκει που οι σκεψεις της μερας που περασε
μπλεκονται με τις επιθυμιες μιας μερας που ισως ερθει.
ερχεται λοιπον και μου τσιγκλαει το υποσυνειδητο
μου σκαλιζει το παρελθον
ξετρυπωνει καθε καλα καταχωνιασμενη επιθυμια μου
καθε χλιαρο συμβιβασμο μου.
ηρθε και χθες.
δεν εκανα τιποτα για να τον σταματησω
δεν θα μπορουσα αλλωστε
αφησα ενα δακρυ να κυλησει
και του ψιθυρισα στο αυτι
μονο ερωτα μη μου πουλησεις παλι αποψε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου